Άνευ ελέγχου...

  Γιώργος Καρελιάς Άλλα λέω, άλλα κάνω κι άλλα εννοώ… Εντάξει, όλα τα(κυβερνητικά) κόμματα, όταν είναι στην αντιπολίτευση, λαϊκίζουν και   συμπεριφέρονται τυχοδιωκτικά, έχοντας ως μοναδικό στόχο την πάση θυσία κατάληψη της εξουσίας. Τα ίδια αυτά κόμματα αλλάζουν άρδην τακτική όταν γίνονται κυβέρνηση, προσαρμοζόμενα στις αδήριτες ανάγκες της πραγματικότητας. Η προσαρμογή αυτή μπορεί να είναι, συνήθως αλλά όχι πάντα, θετική. Όμως, το αποτύπωμα που αφήνει στο θέμα της αξιοπιστίας είναι αρνητικό.   Αυτήν την εικόνα εκπέμπει, περισσότερο από κάθε άλλη του πρόσφατου παρελθόντος, η ΝΔ του Κυριάκου Μητσοτάκη. Με όσα έγιναν τελευταία, νομίζω ότι την κατάστασή της αποδίδει αυτός ο στίχος από το γνωστό άσμα: « Άλλα λέω, άλλα κάνω κι άλλα εννοώ».   Και δεν εννοούμε την, πασίγνωστη πλέον, κωλοτούμπα τους στο «μακεδονικό». Πώς, δηλαδή, από τις ακραίες κραυγές περί «μειοδοσίας» και τις ηπιότερες περί «επιζήμιας» Συμφωνίας των Πρεσπών, φτάσαμε σήμερα στην αναγνώριση της ...

  Γιώργος Καρελιάς Πριν σκάσουν οι τρεις βόμβες… Η λέξη «βόμβα» στη δημοσιογραφική γλώσσα είναι τόσο πολύ χρησιμοποιημένη   που έχει χάσει τη σημασία της. Προσωπικά, όταν την βλέπω στους τίτλους των εφημερίδων, των ιστοσελίδων ή των τηλεοπτικών δελτίων, την προσπερνώ, ξέροντας ότι κρύβει μια συνήθη υπερβολή.   Ωστόσο την χρησιμοποιώ συνειδητά στον τίτλο του σημερινού μου πονήματος, επειδή πιστεύω ότι όσα ακολουθούν δεν είναι υπερβολές. Και είναι πιθανό κάποιο από τα τρία-γνωστά, άλλωστε- προβλήματα που θα αναπτύξω, να «σκάσει». Τι θα γίνει αν «σκάσουν» δύο ή και τα τρία; Καλύτερα να το αφήσουμε. Δεν μας σώζει ούτε η Μεγαλόχαρη ούτε κανένας θεός της Ελλάδος.   Κατά σειράν, λοιπόν, έχουμε και λέμε: Πρώτον , η επανακάμπτουσα-κατά τα φαινόμενα-πανδημία. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη τα πήγε καλά στην πρώτη φάση της, την περασμένη άνοιξη. Η διαπίστωση είναι αντικειμενική και στηρίζεται, σχεδόν αποκλειστικά, στον μικρό αριθμό θανάτων που κατέγραψε η χώρα. Ωστόσο η επιτυχ...

  Γιώργος Καρελιάς Μπορεί ο Μητσοτάκης να κάνει κάποιο βήμα; Και ποιο; Η ιστορία των ελληνοτουρκικών σχέσεων είναι ιστορία «θριάμβων» και «καταστροφών». Όμως, μετά την κατάρρευση της δικτατορίας και την εισβολή στην Κύπρο(1974) η κατάσταση έχει «ομαλοποιηθεί». Με την εντός εισαγωγικών αυτή λέξη εννοούμε μια κατάσταση που χαρακτηρίζεται άλλοτε από κρίσεις(Χόρα 1976, Σισμίκ 1987, Ιμια 1996, Ο rcus Reis και Β arbaro ς σήμερα) και άλλοτε από περιόδους «ανήσυχης ηρεμίας», αν μπορεί να περιγραφεί με αυτόν τον όρο ό,τι συμβαίνει στον αέρα του Αιγαίου, που τείνει να εξελιχθεί σε «ρουτίνα». Η σημερινή κατάσταση, παρά την επικρατούσα εντύπωση, δεν διαφέρει πολύ από τις προηγούμενες. Οι τουρκικές διεκδικήσεις δεν έχουν αλλάξει έναντι της Ελλάδας, αλλά έχουν μετατοπιστεί στην ανατολική Μεσόγειο, γεγονός που μπορεί να  φέρει την Τουρκία αντιμέτωπη με περισσότερες χώρες, οι οποίες έχουν στενά ή ευρύτερα συμφέροντα στην περιοχή. Ετσι, ενώ στις διεκδικήσεις της στο Αιγαίο η Τουρκία μπ...

  Γιώργος Καρελιάς Κύριε Χαρδαλιά, μαγκιά δεν είναι οι δικαιολογίες, μαγκιά είναι να πεις «συγγνώμη, αποτύχαμε»… Στα 40 και πλέον χρόνια που παρακολουθώ τις κυβερνήσεις της Μεταπολίτευσης, το μοτίβο τους σε κάθε φυσική καταστροφή είναι ένα και το αυτό: «Είχαμε ακραία καιρικά φαινόμενα». Και πολλές φορές αυτό ήταν αληθινό. Πράγματι, θυμάμαι αρκετές περιπτώσεις που το ύψος της βροχής ή η ένταση του ανέμου ή η δύναμη της φωτιάς ξεπερνούσαν τις δυνατότητες   των δυνάμεων επέμβασης και των σωστικών συνεργείων. Ετσι, μοιραία, σε τέτοιες περιπτώσεις, έχουμε και ανθρώπινα θύματα.   Φυσικά, η λέξη «μοιραία» δεν μπαίνει για να δικαιολογήσει τις όποιες ολιγωρίες ή αστοχίες. Το αντίθετο. Πιστεύω ότι μια κυβέρνηση και οι αξιωματούχοι της μπορούν να επικαλούνται την «ακρότητα» των φυσικών φαινομένων, αλλά όχι για να αποσείσουν κάθε ευθύνη τους. Όποιος σέβεται τον εαυτό του μπορεί κάλλιστα να πει: «Ναι, είχαμε ακραία φαινόμενα. Όμως, επειδή χάθηκαν ανθρώπινες ζωές, έχουμε ευθύνη κ...

Γιώργος Καρελιάς Η κυβέρνηση κινδυνεύει να πέσει θύμα της «επιτυχίας» της…      Οι αλλαγές που (δεν) έκανε στην κυβέρνησή του ο κ. Μητσοτάκης δεν αποδεικνύουν ότι «ούτε ανασχηματισμό δεν μπορεί να κάνει», όπως σχολίασε ο ΣΥΡΙΖΑ. Η αντιπολιτευτική αυτή προσέγγιση είναι λάθος. Αλλο είναι το πρόβλημα του πρωθυπουργού.   Ο κ. Μητσοτάκης επέλεξε να μην κάνει κλασικό ανασχηματισμό με πολλές αντικαταστάσεις και μετακινήσεις υπουργών στην παρούσα φάση. Περιορίστηκε στην τοποθέτηση δυο «τοποτηρητών»(Παπαθανάσης και Τσακλόγλου) δίπλα σε δύο υπουργούς(Γεωργιάδης και Βρούτσης) και, κυρίως, ανέθεσε τη διαχείριση των αναμενόμενων ευρωπαϊκών κονδυλίων σε   ένα πρόσωπο(Σκυλακάκης) με σαφή πολιτικοϊδεολογικά χαρακτηριστικά, αλλά και με στενούς δεσμούς με την οικογένεια Μητσοτάκη. Οι στοχεύσεις είναι συγκεκριμένες.    Γιατί ο πρωθυπουργός δεν έκανε ευρύτερες αλλαγές; Επειδή σ’ αυτή τη φάση δεν έχουν κανένα   νόημα. Θα τις   χρειαστεί αργότερα αν τα πράγμ...

Γιώργος Καρελιάς Η νίκη, η άγρια χαρά και η(άλλη) ήττα Την περασμένη Πέμπτη το απόγευμα, όταν ψηφίστηκε η διάταξη που δικαίωνε τον πολύχρονο αγώνα των ανθρώπων της ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑΣ, με διακατείχε ένα τριπλό συναίσθημα.   Πρώτον , η εύλογη ικανοποίηση για μια νίκη, στην οποία εδώ που τα λέμε ελάχιστοι πίστευαν. Δεν είναι δα το πιο εύκολο πράγμα στον κόσμο να νικήσεις τις τράπεζες ούτε να πείσεις τα κόμματα, την κυβέρνηση και τη Βουλή να ομοφωνήσουν στην ψήφιση   μιας   διάταξης.   Δεύτερον , αισθανόμουν ένας είδος άγριας χαράς ακριβώς γι’ αυτό που καταφέραμε να πάθουν οι διοικήσεις των τραπεζών « Alpha » και «Πειραιώς», δηλαδή ένα γενικό στραπάτσο. Πίστευαν, οι ανεκδιήγητοι που τις διευθύνουν, ότι είχαν απέναντί τους άλλο ένα εύκολο θύμα. Είναι αλαζόνες και υπερφίαλοι (και κοινωνικά ανάλγητοι, αλλά αυτό ποιον ξενίζει;). Ηξεραν, φυσικά, ότι έχουν άδικο, αφού ο νόμος ήταν με το μέρος μας. Αλλά πόνταραν στη δική μας κούραση και απογοήτευση και στα ισχυρά νομικά του...