Ο Βρούτσης να πάει στο ΙΚΑ, ο Πιερρακάκης στην Εφορία και τότε να ξαναμιλήσουν για ψηφιακό κράτος

Γιώργος Καρελιάς

Ο Βρούτσης να πάει στο ΙΚΑ, ο Πιερρακάκης στην Εφορία και τότε να ξαναμιλήσουν για ψηφιακό κράτος…

Καλά είναι τα μεγάλα λόγια, ακόμα καλύτερες οι φιέστες, αλλά η πραγματικότητα είναι αμείλικτη. Και έρχεται η στιγμή που λόγια και φιέστες γίνονται σκόνη όσο κι αν τα σπρώχνει η προπαγανδιστική μηχανή των κυβερνήσεων.

 Ας γίνουμε συγκεκριμένοι.  Με δυο παραδείγματα:

Πρώτον, χρειάστηκε πρόσφατα να πάω σε μια Εφορία(Δ.Ο.Υ) για μια μεταβίβαση ακινήτου. Ηταν οι μέρες που η κυβέρνηση διαφήμιζε ότι όλα αυτά «γίνονται με ένα κλίκ» από τον υπολογιστή χωρίς καμιά ταλαιπωρία. Όμως, ο λογιστής και ο συμβολαιογράφος, στους οποίους το είπα, γέλασαν. «Αυτά είναι λόγια, τίποτα δεν ισχύει στην πράξη», μου είπαν. Γι’ αυτό «πήγαινε επιτόπου αν θες να κάνεις τη δουλειά σου».

 Ημουνα τυχερός, γιατί κατάφερα να κλείσω ραντεβού με συγκεκριμένο  υπάλληλο(βοήθησε και το γεγονός ότι πήγα σε Εφορία της επαρχίας). Ετσι, παρέκαμψα(νομίμως) την ουρά που είχε σχηματισθεί στην είσοδο. Ο υπάλληλος φιλότιμος και ευγενέστατος, μου ζήτησε και συγγνώμη για την καθυστέρηση. Εφτιαξε τα απαραίτητα χαρτιά(μισά στον υπολογιστή, μισά στο χέρι) και, όταν τελείωσε, με έστειλε σε τρείς άλλους ορόφους «για υπογραφές» και άλλα σχετικά. Μάλιστα, πρόλαβε την απορία μου, λέγοντας αφοπλιστικά: «Δυστυχώς έτσι δουλεύουμε ακόμα». Καλύτερα να μην περιγράψω τι συνάντησα στο τελευταίο γραφείο που πήγα: χαρτομάνι, αδιαφορία του υπαλλήλου που αντικαθιστούσε απουσιάζοντα σε άδεια συνάδελφό του, πολίτες που μπαινόβγαιναν για να καταθέσουν ή να πάρουν κάποιο χαρτί.

Καλό είναι, λοιπόν, ο φέρελπις υπουργός Ψηφιακής Πολιτικής κ. Πιερρακάκης, πριν ξαναμιλήσει για ψηφιακό κράτος, να  κάνει μια βόλτα σε μια Εφορία ή οποιαδήποτε άλλη δημόσια υπηρεσία. Αλλά να το κάνει όπως ο Χαρούν αλ Ρασίντ για να καταλάβει τον πραγματικό κόσμο, ο οποίος διαφέρει πολύ από τον ψηφιακό.

 Δεύτερον, τις προάλλες ο υπουργός Εργασίας κ. Βρούτσης οργάνωσε μια φιέστα, με προσκεκλημένο τον πρωθυπουργό, για να προβάλλουν την «ψηφιακή σύνταξη». Αυτό που διαφημίζουν ως «σύνταξη με μερικά κλικ». Το ακούνε αυτό οι υπάλληλοι των ταμείων και, φυσικά,  γελάνε. Διότι αυτοί ξέρουν ότι ελάχιστες «ψηφιακές» συντάξεις είναι δυνατόν να εκδοθούν, οι εύκολες, ενώ στα γραφεία τους στοιβάζονται χιλιάδες υποθέσεις και οι δικαιούχοι περιμένουν κάποια χρόνια, τρία ή και τέσσερα, αν η περίπτωση θεωρείται «δύσκολη»(διαδοχική ασφάλιση κ.α).

  Επίσης, οι ασφαλισμένοι γνωρίζουν ότι η επικοινωνία σήμερα με τα ασφαλιστικά ταμεία είναι σχεδόν αδύνατη. Τα τηλέφωνα δεν απαντούν, τα mail  μένουν συνήθως αναπάντητα και, αν πας επιτόπου, πρέπει να οπλιστείς με μεγάλη υπομονή.

 Ποια ψηφιακή σύνταξη, λοιπόν και πιο  ψηφιακό κράτος; Γιατί βάζουν το κάρο μπροστά από το άλογο; Ας κάνουν οι αρμόδιοι υπουργοί μια βόλτα σε καίριες δημόσιες υπηρεσίες(Εφορίες, Ασφαλιστικά Ταμεία). Αλλά δεν θα κάνουν. Διότι η πραγματικότητα θα τους διαψεύσει. Οι πολυδιαφημισμένες «επιτυχίες» τους θα γίνουν σκόνη.

  Εκτός αν τους ενδιαφέρει αυτό που έχει πει ο Γούντι Αλεν: «Το 80% της επιτυχίας είναι να κάνεις φιγούρα».